Het kennen en gebruiken van de geijkte terminilogie om op een zinvolle en begrijpelijke manier zowel de iconografische als de morfologische analyse van een kunstwerk te maken:onderwerp, genre, techniek, compositie, ordonnantie, ruimtelijkheid, plasticiteit, kleur, licht, e.d.
Kennis verwerven over de opeenvolging en de specifieke wezenskenmerken van de verschillende kunststijlen in West-Europa vanaf de prehistorie tot en met de negentiende eeuw.
De historische en sociale processen begrijpen die hebben bijgedragen tot het ontstaan en de groei van hogergenoemde kunststijlen.
De belangrijkste stilistische kenmerken van de verschillende kunststijlen kunnen herkennen en plaatsen voor wat betreft de verschillende kunstgenres.
Het bezoeken van monumenten, musea en tentoonstellingen ten einde de affiniteit met de kunstproductie in het algemeen en met bepaalde kunstwerken in het bijzonder uit te diepen.
Openheid voor en ruime interesse in het fenomeen kunst in al zijn deelaspecten.
Bereid zijn deze kennis te koppelen aan het eigen atelierwerk.
De aanbevolen literatuur welke door de docent tijdens de lessen wordt aangereikt.
De permanente evaluatie bestaat uit het aanmaken van een uitgebreide documentatie betreffende de geziene en besproken kunstwerken; hierin niet alleen puur beeldend materiaal maar ook een accurate beschrijving en situering.
Kunstgeschiedenis wordt voor 30% permanent geëvalueerd. Voor 70% wordt dit OO geëvalueerd door middel van een modeling examen in de tweede examenperiode.
In de derde zittijd wordt het cijfer van permanente evaluatie voor 100% overgedragen.